Wizy do Afryki dla cudzoziemców i polaków

Afryka – kolebka cywilizacji i ziemia kontrastów, jest wyjątkowo unikalną. Jaki inny kontynent naziemni może pochwalić się takimi zasobami naturalnymi i tak wielką różnorodnością grup etnicznych mieszkańców, które go zasiedlają? Z pustyni na północy kontynentu - Maghrebu (tak nazywają się kraje Afryki północnej aż do sawann w Botswanie, Afryka wywiera niesamowite wrażenie swoją oryginalnością. Właśnie w Afryce, gdzie ponad trzy miliony lat temu człowiek uczył się chodzić w pozycji pionowej istnieje cały szereg narodów, plemion i języków, których w praktyce nie można zrozumieć.

W ciągu prawie pięciuset lat kontynent afrykański pozostawał zagadkowy, był znany tylko na obszarze szerokiego pasa biegnącego wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego. Tylko w 1487 roku, kiedy portugalski żeglarz Bartolomeo Diaz osiągnął Przylądek Dobrej Nadziei, Afryka otworzyła się dla Europejczyków.

Zaczęli oni poszerzać stopniowo swoje wpływy, rozpoczynając od centrów handlowych do wybrzeża. Także dzisiaj nazwy określonych odcinków wybrzeża zachodniej Afryki wskazują na nazwy towarów, które przyciągały uwagę mocarstw kolonialnych jak np: Wybrzeże Kości Słoniowej, Wybrzeże Pieprzowe,Niewolnicze, Złote itp. Jako drugi co do wielkości kontynent na Ziemi, Afryka zajmuje jedną piątą część powierzchni Ziemi czyli 30300000 kilometrów kwadratowych łącznie z wyspami. Kontynent afrykański jest unikalny pod względem położenia, przechodząc przez zerowy południk, Równik, i zwrotniki.

W Afryce występują prawie wszystkie strefy klimatyczne oraz krajobrazy świata. Jedną trzecią Afryki zajmuje największa pustynia świata – Sahara. Oddziela ona „Białą Afrykę” zasiedloną głównie przez Arabów od „Czarnej Afryki” zasiedlonej przez Murzynów i narody Sudanu. Położenie 4/5 obszaru Afryki w strefie zwrotnikowej wywiera olbrzymi wpływ na otaczające środowisko. Cały kontynent charakteryzuje się gorącym klimatem z wyjątkiem niewielkich części wyżyn. Dla środowiska przyrodniczego i gospodarczego duże znaczenie ma okresowość klimatu w postaci pór gorących i deszczowych.

Granice państw, ustanowione przez europejskich kolonizatorów, rzadko pokrywają się z rzeczywistym występowaniem podziałów etnicznych na kontynencie, co oznacza, że mapa polityczna Afryki podlega ciągłym zmianom. Sztucznie połączone terytoria państw, lub plemion o wrogim do siebie stosunku często prowadzą do konfliktów zbrojnych. Skutkuje to tym, że Afryka jest najbiedniejszym kontynentem na świecie, a wszechogarniające ubóstwo prowadzi do wyniszczający epidemii takich jak AIDS i malaria. W Afryce większość populacji ją zamieszkującej cierpi z powodu niedożywienia a nawet głodu. W ciągu ostatniej dekady Afryka przeszła falę demokratyzacji i stabilizacji wewnętrznej.

Pomimo tych zmian pozostaje nadal regionem silnie uzależnionym od pomocy międzynarodowej. Olbrzymią różnorodność kontynentu stanowi ponad 1000 języków i dialektów którymi posługują się narody Afryki. Na kontynencie afrykańskim zamieszkuje ponad 165 grup etnicznych. Społeczności etniczne są często ograniczone do kilku plemion liczących czasem do kilku tysięcy osób. Każde plemię posiada swoją własną religię i rytuały. Te kulty nazywane są animizmem i obejmują około 150 milionów Afrykańczyków. Animizm jest często zmieszany z islamem i chrześcijaństwem wszczepionym na ten kontynent przez kolonizatorów. 

Wszystkie państwa afrykańskie (z wyjątkiem Maroka) tworzą „Unię Afrykańską” zastępując byłą Organizację Jedności Afrykańskiej, której działania mają na celu osiągnięcie takich celów jak: wzmocnienie jedności i solidarności państw afrykańskich, pogłębienie współpracy gospodarczej i politycznej między nimi w celu zapewnienia warunków do szybszego rozwoju gospodarczego, likwidacja pozostałości kolonializmu i rasizmu, oraz unikania konfliktów między państwami jak również konfliktów wewnętrznych.